คนเราเลือกเกิดไม่ได้ บางคนเกิดมามีชีวิตเพียบพร้อม กลับกันบางชีวิตฟ้าลิขิตให้เจอกับความทุกข์ สภาพแวดล้อมเต็มไปด้วยมลพิษชีวิต แหล่งยาเสพติดที่อยู่ใกล้แค่เอื้อม แต่ใช่ว่าเราจะไม่สามารถเลือกชีวิตของตนเองได้
เช่นเดียวกับชีวิตของ พระสมุห์ ยงยุทธ หรือพระอาจารย์ต่าย เจ้าอาวาสวัดสะแก อ.สรรพยา จ. ชัยนาท ท่านเล่าประสบการณ์ชีวิตวัยเด็กที่เคยผิดพลาดติดยาเสพติด ก่อนจะมาบวชเป็นพระ แล้วมาสอนมวยให้เด็กที่หลงผิด และเด็กผู้ยากไร้ ให้ห่างไกลจากยาเสพติด
พระอาจารย์ต่าย เล่าย้อนไปเมื่ออายุ 17 ปี ตอนนั้นติดยาเสพติด (ยาบ้า) หนัก เพราะเจ้าของสวนลำไย นายจ้างเอามาให้เสพแลกกับการใช้แรงงาน แต่เรื่องนี้ต้องโทษตัวเอง “เพราะไม่ได้ผิดที่เขา ผิดที่สันดานเราอยากเสพ” เมื่อลองเสพครั้งแรกก็มีครั้งต่อๆ มา และเพิ่มปริมาณการเสพขึ้นเรื่อยๆ หนักสุดคือ “30 เม็ดต่อวัน”
จากคนติดยา...สู่ร่มกาสาวพัสตร์
หลังจากชีวิตจมดิ่งอยู่กับยาเสพติดนานหลายปี แสงสว่างของชีวิตก็เริ่มส่องแสง เมื่อ “พี่ชาย” ที่บวชพระ กลับบ้านมาชวนให้ไปบวช ด้วยความคิดอยากหลุดพ้นจากยานรก จึงตกปากรับคำเดินทางมาบวช แต่เส้นทางธรรมก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเพราะตนเป็นคนติดยา จึงขีดเส้น 5 วัน “เลิกยาไม่ได้ กลับบ้าน”
ช่วงเลิกยา ระยะเวลา 5 วัน เป็นช่วงเวลาที่ทรมาน ต้องกินให้อิ่ม นอนให้หลับ ทำกิจกรรมอื่นๆ เพื่อไม่ให้ตัวเองว่างจะได้ไม่โหยหายาเสพติด จนกระทั่ง มัคนายก เห็นว่าน่าจะเลิกได้จึงยอมให้บวช
เมื่อละทางโลก เข้าสู่ทางธรรม จึงต้องปฏิบัติตัวให้อยู่ในศีลในธรรม แต่มิวายถูกดูหมิ่นว่า “เลิกยาไม่ได้” ถึงขั้นมีเพื่อนของโยมแม่มาพูดกับแม่ว่า “จะรอดูน้ำหน้าลูกมึง ว่าจะบวชได้นานสักแค่ไหน” แต่ตนก็ไม่ได้ใส่ใจพิสูจน์ด้วยการปฏิบัติตัว จนชาวบ้านไว้วางใจ จากวัดที่ไม่ค่อยมีใครมาสนใจ ก็เริ่มมีญาติโยมเข้ามาทำบุญกันเยอะขึ้น
หลังบวชมาหลายพรรษา ก็เห็นปัญหาในพื้นที่ “เด็กติดยา” จึงหวนคิดถึงวันเวลาที่ตนเคยประสบ แล้วเกิดความเมตตาอยากช่วยเด็กผู้หลงผิดออกจากยานรก ด้วยการนำกีฬามวยไทย เข้ามาช่วย เพราะจะได้ทั้งทักษะวิชา กำลัง และทุนการศึกษา จากการช่วยเด็กติดยากลุ่มเล็กๆ ขยายมาช่วย เด็กผู้ยากไร้ ขาดโอกาสการศึกษา ก็รับเขามาเป็นเด็กวัด กิน-นอนในวัด เช้าตื่นกินข้าววัด ไปโรงเรียน เย็นกลับมาซ้อมมวย นอนในวัด ทำอย่างนี้ทุกๆ วัน
มวยช่วยเติมฝันสร้างโอกาสในชีวิต
จากการร่วมมือกับญาติโยมผู้ที่พอมีวิชามวยมาสอน ก็เริ่มมีผู้สนับสนุนหลายคนเข้ามามอบอุปกรณ์ เวทีมวย จนสามารถตั้ง “ค่ายมวยศิษย์ อ.ต่าย” ค่ายมวยเพื่อเด็กผู้ยากไร้ ช่วยให้เด็กๆ ห่างไกลจากยาเสพติด เพราะพระอาจารย์ต่ายแทรกประสบการณ์ชีวิตที่หลงผิด ควบคู่กับการสอนมวย หากใครหน่วยก้านดีก็ส่งขึ้นสังเวียน ให้เด็กๆ ได้มีประสบการณ์มีรายได้เป็นทุนการศึกษา เมื่อเขาได้เห็นผลลัพธ์เขาก็มีแรงฝึกซ้อม
“อาตมากล้าการันตีว่าเด็กที่อยู่กับอาตมา ถ้าคนไหนติดยาอาตมาพร้อมสึก ถ้าเราไม่ช่วยเขาแล้วเขาจะเลิกยาได้อย่างไร เด็กติดยาบางคน จับเขามานั่งวิปัสสนา เขาไม่ชอบ ผลสุดท้ายมาเขาก็ไม่อยู่กับเราเตลิดเปิดเปิงไป เราก็ต้องคุยกับเขาดีๆ ปะเหลาะเขาดีๆ เรื่องติดยาเสพติด ถามว่าทุกคนอยากติดไหม ไม่มีใครอยากติด แต่มันพลาดไปแล้วก็ต้องช่วยกันแก้ อาตมาคิดว่า เขามีที่นอน มีที่กิน เขาไม่ต้องดิ้นรน เขาก็ต้องหยุดได้ จุดมุ่งหมายของอาตมาเราไม่ได้คาดหวังว่าเด็กจะต้องไปถึงนั่นถึงนี่ ขอแค่เขาไม่ติดยาเสพติด เขามีงานทำ ขอแค่อยู่ตรงนี้ตั้งใจซ้อมตั้งใจเก็บเงิน”
