สนามข่าวเสาร์-อาทิตย์ - ช่วง ทุก(ข์)ชีวิต วันนี้ไปติดตามกับคุณปอย ภานุรัจน์ ศนีบุตร
เกือบ 18 ปี แม่คนนี้รับภาระหนัก ดูแลลูกชายพิการซ้ำซ้อน นี่เป็นความรับผิดชอบที่เต็มไปด้วยรักบริสุทธิ์ "น้องชล" เป็นเด็กคลอดก่อนกำหนด และชักจนสมองขาดออกซิเจน แพทย์ยื้อลมหายใจไว้ได้ แต่หนุ่มน้อยต้องพิการไปตลอดชีวิต นับวันอาการยิ่งหนัก กระดูกสันหลังคดจนเห็นได้ชัด เสี่ยงซี่โครงหักแล้วไปทิ่มอวัยวะภายใน ซึ่งหากเป็นเช่นนั้นจะอันตราย เพราะน้องสื่อสารบอกแม่ไม่ได้ว่าเจ็บปวดตรงไหน นั่นเป็นหนึ่งเหตุผลที่แม่ไม่กล้าหลับลึกในแต่ละคืน
นอกจากเสียงร้อง ลูกชายมักสื่อสารกับแม่ผ่านภาษากายตามสัญชาตญาณด้วยการตีมือ หรือตีที่ท้องของตัวเอง ความหวังจะเห็นลูกหายป่วยริบหรี่ ล่าสุด หมอยุติการนัดหมาย เหลือเพียงให้รักษาตามอาการ นี่เป็นความจริงที่แม่ต้องยอมรับ และตักตวงเวลาที่จะได้อยู่กับลูกให้มากที่สุด ต้องดูแลลูกแทบ 24 ชั่วโมง แม่จึงไปทำงานไม่ได้ เคยขายของชำเล็ก ๆ น้อย ๆ ตอนนี้ก็ไม่มีทุนลงของ ทุกวันนี้ได้ข้าวปลาประทังท้องจากบาทหลวงที่โบสถ์คอยเมตตาหยิบยื่น
ขณะที่สุขภาพของแม่เองก็ย่ำแย่ ทั้งเบาหวาน ความดัน ไขมัน ไทรอยด์ รุมเร้า จึงได้แต่เฝ้าภาวนา ขอโรคภัยอย่าได้มากล้ำกรายกันไปมากกว่านี้ เพราะรู้อยู่เต็มอก หากขาดแม่ไป...ดวงใจของแม่ คงมีชีวิตต่อไปได้ยาก
น้ำใจ...ยิ่งให้ยิ่งได้
