นครทิพย์เป็นนครที่รุ่งเรือง มีอาณาเขตกว้างใหญ่ มีเมืองประเทศราชมากมาย แต่ละวันจะมีเจ้าเมืองต่างๆ นำดอกไม้เงิน ดอกไม้ทองมาถวายอยู่ไม่ขาด  เจ้าหลวงองค์ปัจจุบันมีนามว่า เจ้าหลวงบุรพคาม (วินัย ไกรบุตร)  แต่พระองค์เป็นคนโลภ ส่งทหารคนสนิทออกปล้นทรัพย์สินมีค่าของราษฎร ไม่สนใจปกครองบ้านเมือง พระจริตไม่ปกติ และประกาศทำสงครามกับพวกฝรั่งดั้งขอ (อังกฤษ) ซึ่งกำลังออกล่าอาณานิคม เป็นเหตุให้เสียดินแดนตอนใต้ไป

เจ้าหลวงบุรพคามไม่มีมเหสี แต่มีพระขนิษฐาองค์หนึ่งนามว่า เสกขรเทวี (จีรนันท์ มะโนแจ่ม)  บุรพคามแต่งตั้งให้เป็น “พระนางหน่อเจ้าหลวง” ซึ่งตามกฎมณเฑียรบาลแล้วมีตำแหน่งเทียบเท่าองค์รัชทายาท แต่ตามกฎมณเฑียรบาลระบุไว้ว่า พระนางหน่อเจ้าหลวงจะต้องดำรงตำแหน่งอัครมเหสีของเจ้าหลวงองค์ต่อไป การตั้งเสกขรเทวีเป็นพระนางหน่อเจ้าหลวง ทำให้ธิดาของเจ้าประเทศราช ซึ่งถูกส่งมาเป็นองค์ประกันที่เมืองทิพย์ไม่พอใจ เพราะเท่ากับตนจะไม่มีโอกาสขึ้นเป็นอัครมเหสีในรัชกาลต่อไป ได้แก่ เจ้านางตองนวล (ชวัลกร วรรธนพิสิฐกุล) เจ้านางเก็ตถวา (รุ่งระวี บริจินดากุล) และเจ้านางแก้วอากาศ (อภัสสรา อินทร์ตลาดชุม)  โดยเจ้านางตองนวลตั้งตัวเป็นหัวหน้า พาลหาเรื่องเสกขรเทวีเป็นประจำ แต่ก็ถูก ริมบึง (ชัชฎาภรณ์ ธนันทา) พระญาติห่างๆ ซึ่งทำหน้าที่รับใช้เสกขรเทวีคอยขัดขวาง อีกทั้งยังถูก เจ้าสำเภางาม (ชไมพร จตุรภุช) ซึ่งมีศักดิ์เป็นเจ้าป้าของเจ้าหลวงคอยคุ้มครองเสกขรเทวีอยู่ด้วย  ทำให้เจ้านางทั้งหลายทำร้ายเสกขรเทวีไม่ได้ แม้ว่าจะแสนเกลียดชังเสกขรเทวีเท่าใดก็ตาม

เจ้าสำเภางามมีลูกชายสองคน มีศักดิ์เป็นลูกพี่ลูกน้องของเจ้าหลวงบุรพคาม คือ เจ้าเมืองคุ้ม (เคลลี่ ธนะพัฒน์) กับ เจ้าคะนอง (อรุชา โตสวัสดิ์) เจ้าเมืองคุ้มเป็นหนุ่มรูปงาม มีความสามารถทางการรบ เป็นที่รักของทหารและคนทั่วไป  ทำให้เจ้าหลวงบุรพคามไม่พอใจ  ส่งเจ้าเมืองคุ้มไปเป็นแม่ทัพออกรบกับพวกฝรั่งดั้งขอที่ชายแดนทางใต้  เจ้าคะนองขอตามพี่ชายไปรบด้วย  ทิ้ง เครือออน (ธมลพรรณ์ ภานุชิตพุทธิวงศ์) หญิงสามัญที่ตนได้เป็นเมียกับลูกน้อย นามว่า ปะแดง (ฐปนัท สัตยานุรักษ์) ให้เจ้าสำเภางามเลี้ยงดู 

การถูกส่งไปอยู่ชายแดน ทำให้เมืองคุ้มต้องพรากจาก เจ้านางอนัญทิพย์ (พัชราภา ไชยเชื้อ) พระธิดาของเจ้าหลวงองค์ก่อน แต่ถูกถอดยศลงมาเสมอกับเจ้านางธิดาเจ้าประเทศราช  ทำให้อนัญทิพย์ทวีความชิงชังบุรพคามมากขึ้น เพราะเป็นผู้ยึดอำนาจไปจากพ่อของตน พรากคนรัก และยังแต่งตั้งเสกขรเทวีเป็นพระนางหน่อเจ้าหลวง ซึ่งเท่ากับว่าตนจะไม่มีโอกาสได้เป็นใหญ่ในเมืองทิพย์อีกต่อไป  อนัญทิพย์จึงสะสมความริษยาอาฆาต หาทางยึดอำนาจกลับคืนมาอยู่ตลอดเวลา และไม่ยอมลงให้เสกขรเทวี มักมีปากเสียงกับเสกขรเทวีเป็นประจำ เจ้าสำเภางามจึงประกาศเสมอว่าจะไม่มีวันยอมรับอนัญทิพย์เป็นสะใภ้เด็ดขาด  ทำให้เจ้านางตองนวล ซึ่งหลงรักเจ้าเมืองคุ้มเยาะหยันอนัญทิพย์ และหาเรื่องกับอนัญทิพย์เสมอ  โดยมีเก็ตถวาและแก้วอากาศเป็นผู้ช่วย

วันหนึ่ง อนัญทิพย์ต้องโทษด้วยอุบายของตองนวล  เพราะแอบซ่อนพุ่มทองประดับยศ 9 พุ่มไว้ในคุ้ม  พุ่มทอง 9 พุ่ม เป็นเครื่องหมายของพระนางหน่อเจ้าหลวง บุรพคามโกรธมากจึงสั่งประหารชีวิตอนัญทิพย์ แต่เสกขรเทวีขอให้เนรเทศไปแทน  อนัญทิพย์จึงถูกลอยแพไป  น้ำได้พัดพาอนัญทิพย์ไปทางใต้ จนได้พบกับกองทัพของเจ้าเมืองคุ้ม  ทำให้เธอดีใจมาก  ทั้งสองได้เสียกัน  เมืองคุ้มนำอนัญทิพย์ไปฝากไว้กับ เจ้านางมณีหยาด (กัญญากร พินิจ) พระธิดาเมืองท่าคอย ซึ่งเป็นเมืองประเทศราชทางตอนใต้  ซึ่งเจ้านางมณีหยาดรักอยู่กับ น้อยอินทา (นพพล พิทักษ์โล่พานิช) พ่อค้าที่เดินทางระหว่างเมือง ต่อมาเมื่อเจ้าเมืองท่าคอยสิ้นพระชนม์  น้อยอินทาจึงได้ครองเมืองท่าคอย 

เมืองคุ้มโกรธแค้นที่บุรพคามทำกับอนัญทิพย์ถึงเพียงนี้ อนัญทิพย์ยุยงให้เมืองคุ้มเป็นขบถยึดอำนาจจากบุรพคาม  น้อยอินทา ซึ่งบัดนี้ได้เป็นเจ้าหลวงประกาศสนับสนุนเมืองคุ้มทุกวิถีทาง แม้ว่ามณีหยาดจะทัดทาน

อย่างไรก็ตาม  ในที่สุดเมืองคุ้มกับคะนองก็ลวงบุรพคามว่า ฝรั่งดั้งขอจะทำสัญญาสงบศึก ขอให้พระองค์เสด็จออกนอกคุ้มหลวงเพื่อไปทำสัญญาดังกล่าว  บุรพคามถูกฆ่าอย่างทารุณ เมืองคุ้มขึ้นนั่งบัลลังก์เป็นเจ้าหลวงองค์ต่อมา และมีขบวนเสลี่ยงนำอนัญทิพย์กลับคืนสู่เมืองทิพย์อย่างสมเกียรติ  เจ้าหลวงเมืองคุ้มตั้งเจ้าคะนอง เป็นอุปราช และจะตั้งอนัญทิพย์เป็นอัครมเหสี แต่เจ้าสำเภางามผู้เป็นแม่ทัดทานไว้ เพราะตามกฎมณเฑียรบาลจะต้องให้พระนางหน่อเจ้าหลวงเป็นอัครมเหสี  เมืองคุ้มจำใจตั้งเสกขรเทวีเป็นอัครมเหสี และให้อนัญทิพย์เป็นมเหสีรอง  ทำให้อนัญทิพย์แค้นเคืองมาก  ริมบึงรู้ดีว่าต่อแต่นี้ไปเสกขรเทวีจะต้องถูกอนัญทิพย์หาเรื่องและกลั่นแกล้งสารพัด จึงใช้อุบายให้ตนได้เป็นเจ้านางองค์หนึ่งของเจ้าหลวงเมืองคุ้มจนสำเร็จ

เจ้าเมืองคุ้มได้แต่งตั้งเจ้านางตองนวล เจ้านางเก็ตถวาและเจ้านางแก้วอากาศเป็นสนมของตน เจ้าเมืองคุ้มนำทัพออกรับศึกทางใต้  ได้หญิงสามัญคนหนึ่งเป็นเมียชื่อ ยอดพุ่ม (ศรศิลป์ มณีวรรณ์)  อนัญทิพย์รู้เรื่องนี้จึงให้ขุนนางคนสนิทตามทำร้ายยอดพุ่ม จนยอดพุ่มคลอดบุตรเป็นชายจึงตั้งชื่อว่า ม่านฟ้า   ยอดพุ่มนำม่านฟ้าไปฝากเจ้าน้อยอินทาเลี้ยง มณีหยาดรักม่านฟ้าเหมือนลูก  แล้วตนเองก็บวชเป็นชี บรรดาเจ้านางของเมืองคุ้มทะเลาะกันเป็นประจำ  เจ้าอนัญทิพย์คลอดลูกเป็นชาย แต่เกิดมาก็เสียชีวิต จึงพาลเอากับเจ้านางองค์อื่นๆ  ขณะที่เจ้านางตองนวลได้ลูกชาย ให้ชื่อว่า เจ้าตองแปง (ชานนท์ อักขระชาตะ) เจ้านางริมบึงคลอดลูกชายชื่อ เจ้าครองภพ (อนุวัฒน์ ชูเชิดรัตนา)  เสกขรเทวีได้พระธิดาชื่อว่า เจ้านางทองพญา (ปณิชดา แสงสุวรรณ)  ต่อมาเจ้าอนัญทิพย์ได้ธิดา 2 องค์  องค์โตชื่อ เรณุมาศ (วริฎฐิสา ลิ้มธรรมมหิศร)  องค์เล็กชื่อ  ปิ่นมณี (ทัศนียา การสมนุช)  การที่ตองนวลกับริมบึงต่างก็มีลูกชาย ทำให้ตองนวลกีดกันริมบึงทุกอย่าง และหวังว่าจะให้เจ้าตองแปงลูกของตนเป็นเจ้าหลวงองค์ต่อมา  แต่ ท้าววงษา (ฐาปกรณ์ ดิษยนันทน์) ซึ่งเป็นขุนนางผู้ใหญ่ ยุยงว่าคนที่จะได้เป็นเจ้าหลวงองค์ต่อไปคือ อุปราชคะนอง  ตองนวลเก็บความแค้นใจ และหาทางกำจัดอุปราชคะนองตลอดเวลา

เมื่อพระโอรสและธิดาเติบโตขึ้น  เจ้าเมืองคุ้มแต่งตั้งเจ้านางทองพญาขึ้นเป็นพระนางหน่อเจ้าหลวง ซึ่งหมายถึงว่าจะได้เป็นอัครมเหสีของเจ้าหลวงองค์ต่อไปตามกฎมณเฑียรบาลของเมืองทิพย์  อนัญทิพย์โกรธมากที่ตนมีธิดาถึงสองคน แต่กลับไม่ได้รับการแต่งตั้งจากเมืองคุ้ม  อนัญทิพย์เริ่มสะสมบริวารด้วยวิธีการต่างๆ  โดยมีขุนวังกับท้าววงษาเป็นพวก  เจ้านางตองนวลหาทางผูกมิตรกับฝรั่งดั้งขอที่มักแวะเวียนมาที่เมืองทิพย์เป็นประจำ เพื่อหาทางคานอำนาจกับอนัญทิพย์  เจ้าสำเภางามเตือนตองนวล ว่าจะเป็นการชักศึกเข้าบ้าน และเตือนอนัญทิพย์ว่าจะทำให้เมืองทิพย์ร้อนเป็นไฟในวันหน้า 

อนัญทิพย์ฆ่าเจ้าสำเภางามอย่างแยบยล ทำให้เสกขรเทวีกับทองพญาขาดที่พึ่ง  มีเพียงริมบึงกับครองภพเท่านั้นที่พร้อมจะปกป้องเสกขรเทวีจนถึงที่สุด  ครองภพหลงรักทองพญา แต่ก็เจียมตัวเก็บความรู้สึกนั้นไว้เพียงลำพัง ตองนวลยุยงให้ลูกชายร่วมมือกับฝรั่งดั้งขอสังหารเจ้าคะนองเพื่อให้พ้นทางของตน  ปะแดงลูกชายของคะนองตามล้างแค้นตองแปง แต่ก็ถูกกลอุบายของตองนวลหาว่าปะแดงเป็นขบถ ปะแดงจึงต้องหนีออกจากเมืองทิพย์ไป เครือออนผู้เป็นแม่ตกอยู่ในความทุกข์ในฐานะหญิงม่ายไร้ลูกไร้ผัว จึงย้ายจากคุ้มนอกเมืองมาอยู่รับใช้เสกขรเทวีและเจ้านางทองพญา

เจ้าเมืองคุ้มประชวรหนัก เสกขรเทวีกับริมบึงคอยดูแลปรนนิบัติ อนัญทิพย์ใช้โอกาสนี้สั่งสมอำนาจว่าราชการแทนเจ้าหลวง โดยมี ขุนเวียง (ภูธฤทธิ์ พรหมบันดาล) และท้าววงษาคอยช่วยเหลือ อำนาจของอนัญทิพย์เริ่มแผ่ไปในวงกว้าง ตองนวล เก็ตถวาและแก้วอากาศจึงหาทางที่จะคานอำนาจกับอนัญทิพย์  โดยยืมมือ นายฮาส (ปีเตอร์ ธูนสตระ) แม่ทัพฝรั่งเศสมาคานอำนาจ  นายฮาสหลงรักตองนวล จึงขู่ว่าหากตองนวลและลูกเป็นอะไรไป  กองทัพของฝรั่งดั้งขอจะโจมตีเมืองทิพย์ทันที  อนัญทิพย์ลวงโอรสธิดาที่เกิดจากเจ้านางต่างๆ และเจ้าเมืองประเทศราชให้มาเข้าเฝ้าเมืองคุ้มเป็นครั้งสุดท้าย น้อยอินทานำ ม่านฟ้า (โตนนท์ วงบุญ) มาเฝ้าพ่อ แล้วบอกความจริงแก่เมืองคุ้มว่า ม่านฟ้าเป็นลูกที่เกิดจากยอดพุ่ม เมืองคุ้มดีใจมาก

อนัญทิพย์รู้เรื่องนี้จึงส่งคนไปฆ่ายอดพุ่มตายถึงในวัด  แต่ริมบึงรู้ว่านี่คือกลลวงของอนัญทิพย์จึงให้ครองภพหนีไป  ครองภพไปลาทองพญา และได้สารภาพรักต่อกัน เมื่อทุกคนมาพร้อมกัน อนัญทิพย์ก็จับทุกคนจำตรุ  รวมถึงเจ้าม่านฟ้ากับเจ้าน้อยอินทาด้วย  ปิ่นมณีขอให้ปล่อยตัวม่านฟ้าออกมา  ม่านฟ้าขอให้ช่วยน้อยอินทาพ่อของตนด้วย  น้อยอินทาขอให้อนัญทิพย์นึกถึงบุญคุณแต่ครั้งที่ถูกลอยแพไปอาศัยอยู่ที่เมืองท่าคอย  ทำให้อนัญทิพย์ยอมปล่อย  ตองนวลรีบเข้ากราบทูลเมืองคุ้มเรื่องแผนการร้ายของอนัญทิพย์  และขู่ว่าหากไม่ปล่อยตัวตองแปง ตนจะให้นายฮาสยกทัพมาตีเมืองทิพย์  ทำให้อนัญทิพย์ยอมปล่อยตองแปงออกมา

ตองแปงยิ่งเจ็บช้ำเมื่อรู้ว่า ปิ่นมณี หญิงที่ตนหลงรักนั้นกลายเป็นเมียของม่านฟ้าแล้ว เมืองคุ้มสิ้นพระชนม์ด้วยความตรอมใจ เสกขรเทวีกับริมบึงใช้ชีวิตอย่างสงบ เพื่อความปลอดภัยของตน ส่วนทองพญา เลือกวิธีไปบวชชีและยอมถูกถอดยศจากพระนางหน่อเจ้าหลวง  อนัญทิพย์ไม่กล้าทำอะไรรุนแรงกับเสกขรเทวีและทองพญา เพราะเกรงว่าจะทำให้บรรดาขุนนางและเจ้านางต่างๆ เกิดความกระด้างกระเดื่องมากขึ้น  อนัญทิพย์ตั้งม่านฟ้าเป็นเจ้าหลวง  โดยมีเรณุมาศเป็นอัครมเหสี และปิ่นมณีเป็นมเหสีรอง ทำให้ปิ่นมณีโกรธแค้นพี่สาวมาก  ม่านฟ้าเป็นหนุ่มรูปงาม อ่อนแอ เชื่อคนง่าย จึงตกอยู่ในอำนาจของอนัญทิพย์  ม่านฟ้าหลงรักเรณุมาศมาก  ยิ่งทำให้ปิ่นมณีแค้นใจ และหาทางกีดกันเรณุมาศไม่ให้พบม่านฟ้า ความร้ายกาจของปิ่นมณีทำให้อนัญทิพย์แยกเรณุมาศให้มาอยู่ที่คุ้มของตน

ปิ่นมณีหวาดระแวงว่า ขุนนางและเจ้านางองค์ต่างๆ จะเป็นขบถ โดยเฉพาะเจ้าปะแดงและเจ้าครองภพ พี่น้องต่างมารดาที่หลบหนีไปจะรวบรวมไพร่พลกลับมายึดอำนาจ จึงส่งทหารออกติดตาม แต่ริมบึง ซึ่งติดต่อกับครองภพอยู่ตลอดเวลา ส่งข่าวศึกให้ครองภพและปะแดงทราบ  ทำให้ทหารติดตามตัวเจ้าชายทั้งสองมาไม่ได้เสียที

ขุนเวียง มีพระธิดา 2 พระองค์ พระพี่เลี้ยงของพระธิดาเป็นหลานของขุนเวียงชื่อ เรือนแก้ว (จิตติมา วิสุทิปราณี) ความงามของเรือนแก้วต้องตาเจ้าม่านฟ้ามาก จึงแอบลักลอบไปหาอยู่เสมอ ปิ่นมณีหึงหวงและไม่ยอมให้เจ้าม่านฟ้ามีพระสนม จึงอาละวาดอย่างหนัก  อนัญทิพย์ต้องเตือนสติ ให้ปิ่นมณีหันมาทำดีกับเรือนแก้ว  แต่ในใจก็ยังคิดกำจัดเรือนแก้วอยู่ตลอดเวลา ต่อมาม่านฟ้าได้รับฎีกาจากราษฎรว่า ขุนเวียงข่มเหงราษฎรมาก เมื่อสอบสวนดูพบว่าจริง จึงประหารขุนเวียงเสีย  ตั้งแต่นั้นมาเรือนแก้วก็หมดวาสนาลง การตายของขุนเวียงทำให้ท้าววงษาเห็นว่าขุนนางและทหารต่างก็ไม่ปลอดภัยจึงคิดเป็นขบถ

ปิ่นมณีออกอุบายจัดงานฉลองเมือง  หวังจะลวงศัตรูที่กระด้างกระเดื่องมาฆ่าให้หมดสิ้น  แต่เกรงว่าม่านฟ้าจะขัดขวางจึงให้เสวยน้ำจัณฑ์ และให้ดนตรีฉลองกลบเสียงการฆ่าคนจำนวนมาก ต้องนำศพออกไปฝังนอกเมือง กลิ่นศพคลุ้งไปทั่วพระนคร  เสกขรเทวีไม่อาจทนต่อไปได้ จึงให้ริมบึงส่งข่าวไปยังครองภพและปะแดง หาทางนำทหารมาตีเมืองทิพย์

อนัญทิพย์ไม่คิดมาก่อนว่าสตรีที่เงียบขรึมและดูไม่มีพิษมีภัยกลับมีกลศึกที่แยบยลเกินกว่าที่ตนคิด  แต่ขณะนี้จะเตือนสติปิ่นมณีอย่างไรก็ไม่เป็นผลแล้ว  อนัญทิพย์เริ่มรับรู้ว่าอำนาจที่ตนคิดว่ามีอยู่ล้นฟ้านั้น แท้จริงแล้วบัดนี้ได้เปลี่ยนมือไปสู่ปิ่นมณีจนหมดสิ้น  เสกขรเทวีเข้าเฝ้าเจ้าม่านฟ้า เตือนสติให้เป็นเจ้าหลวงที่ทรงธรรมและเห็นประโยชน์ของบ้านเมืองเป็นหลัก  อนัญทิพย์รู้ข่าว และสังเกตว่าม่านฟ้าให้ความเคารพเสกขรเทวีมาก  อนัญทิพย์จึงเปลี่ยนแผนมาทำดีกับเสกขรเทวี จนเสกขรเทวีตายใจ  ยอมไปปฏิบัติธรรมกับตน  ระหว่างการเดินทางอนัญทิพย์ให้เสกขรเทวีดื่มยาพิษ และผลักตกจากรถม้า แต่เสกขรเทวีได้รับการช่วยเหลือจากครองภพและปะแดง ซึ่งตั้งกองทหารอยู่บริเวณนั้น

ปะแดงติดตามอนัญทิพย์มาหวังจะสังหาร แต่ไม่ทันอนัญทิพย์กลับสู่เมืองทิพย์ได้ก่อน เสกขรเทวีเล่าเรื่องราวในเมืองทิพย์ให้ครองภพกับปะแดงทราบ  และออกอุบายให้รวบรวมไพร่พลมาช่วยเมืองทิพย์ให้ได้ โดยนำทหารเข้าตีเมืองมีด  และสังหารเจ้าเมืองมีดสิ้นพระชนม์  แต่ปะแดงเสียชีวิตในครานั้นทองพญาสึกจากชีไปเป็นอัครมเหสีของเจ้าครองภพที่เมืองมีด  ครองภพขอให้เจ้าน้อยอินทาช่วยเหลือเสกขรเทวีกลับมายังเมืองทิพย์  โดยการให้เจ้าน้อยอินทามาเยี่ยมเจ้าม่านฟ้าที่เมืองทิพย์  เจ้าม่านฟ้าดีใจยกขบวนเกียรติยศไปรับเจ้าน้อยอินทากับเจ้ามณีหยาด  และก็ต้องตกใจเมื่อเห็นว่าผู้ที่มาด้วยคือพระนางเสกขรเทวี  อนัญทิพย์เองก็ตกใจที่เสกขรเทวีรอดชีวิตกลับมา เสกขรเทวีบอกว่าคนที่ช่วยเหลือตนคือเจ้าน้อยอินทากับเจ้ามณีหยาด ตองนวลไม่รู้ข่าวเรื่องเมืองมีดตกเป็นของเจ้าครองภพแล้ว จึงให้ตองแปงหนีภัยไปอยู่เมืองมีดและครองเมืองมีดแทนเจ้าตา  แต่เมื่อไปถึงเจ้าครองภพก็จับตองแปงจำตรุ  ตองแปงสาปแช่งครองภพและบอกว่า เมืองมีดกับเมืองทิพย์จะต้องพินาศล่มจม

ตองนวลรู้ข่าวลูกจึงลอบให้นายฮาส ชู้รักของตนนำกองทัพฝรั่งดั้งขอมาตีเมืองทิพย์ ครองภพยกทัพมาช่วย โดยนำตองแปงใส่ตรุมาในกองทัพด้วย  แม้ม่านฟ้ากับปิ่นมณีจะนำทหารออกรับศึก แต่ทหารฝีมือดีก็ตายไปหมดในช่วงฉลองเมือง เมืองทิพย์แตกพ่ายในเวลารวดเร็ว  ตองนวลกลายเป็นผู้หญิงที่มีอำนาจมากที่สุด  เจ้าม่านฟ้า  เจ้าอนัญทิพย์ เจ้านางปิ่นมณี  เจ้านางเรณุมาศ  เจ้านางริมบึง และเจ้าเสกขรเทวีถูกจับกุมคุมขัง ตองนวลสั่งประหารชีวิตทั้งหมด  แต่เจ้าครองภพแบกตรุที่มีร่างของตองแปงผ่านกองทัพของนายฮาส  หากว่าทหารของนายฮาสยิงใส่กองทัพเมืองมีด  ตองแปงจะต้องตายทันที  ตองนวลห่วงลูกจึงขอให้นายฮาสปล่อยทัพเมืองมีดกลับคืนไป  โดยแลกกับชีวิตของตองแปง เมื่อตองแปงได้กลับคืนสู่เมืองมีด ก็คิดตั้งตองนวลแม่ของตนครองเมืองทิพย์  ตองแปงลอบฆ่านายฮาสแต่ถูกนายฮาสยิงตาย  จับตองนวลพร้อมทุกคนลงเรือไปอินเดีย  แต่งตั้งเสกขรเทวีเป็นเจ้าเมืองปกครองเมืองทิพย์ ริมบึงขออยู่รับใช้เสกขรเทวี  ที่อินเดีย

ม่านฟ้าได้พบกับเรือนแก้ว หญิงที่เคยเป็นเมียของตน  ม่านฟ้าอยู่กินกับเรือนแก้วอย่างเปิดเผย ชีวิตที่อัตคัดในฐานะเชลยศึกของกองทัพอังกฤษ  ทำให้ปิ่นมณีฆ่าตัวตาย  อนัญทิพย์อยู่อย่างเศร้าโศก  ต่อมาไม่นานก็ได้ข่าวว่า เสกขรเทวีประชวรและสิ้นพระชนม์  อังกฤษให้กงสุลปกครองเมืองทิพย์  ม่านฟ้าและทุกคนที่ยังมีชีวิตอยู่ขอกลับไปใช้ชีวิตอย่างสามัญชนที่เมืองทิพย์  เมื่อมาถึงคุ้มหลวงกลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวของฝรั่ง  ทุกสิ่งทุกอย่างเปลี่ยนไป  บัลลังก์ตั่งทองถูกตั้งจัดแสดงไว้ให้นักท่องเที่ยวได้ชม ตองนวลในวัยชราไปกราบกู่เจ้าหลวงเมืองคุ้ม  และหลุมศพของตองแปง  ความเสียใจทำให้ตองนวลเสียสติ  ส่วนอนัญทิพย์มิอาจตัดใจจากอำนาจที่ตนเคยมีได้  ในเวลาค่ำคืนนางลอบเข้าไปในคุ้มหลวง และก้าวขึ้นนั่งบัลลังก์ตั่งทองในคุ้มหลวง พร้อมกับกลั้นใจตายบนบัลลังก์อันเป็นที่ปรารถนาของตนมาตลอดชีวิต