วัน-เดือน-ปี	คำเขียน	คำอ่าน	คำแปล
31-8-2557	กิจฺฉา วุตฺติ อสิปฺปสฺส	กิดฉา วุดติ อะสิปปัสสะ	คนไม่มีความรู้ เป็นอยู่ลำบาก
30-8-2557	ทีฆํ สนฺตสฺส โยชนํ	ทีคัง สันตัดสะ โยชะนัง	ระยะทางจะยาวไกล สำหรับผู้ที่เมื่อยล้า
29-8-2557	มุตฺวา ตปติ ปาปกํ	มุดตะวา ตะปะติ ปาปะกัง	คำพูดชั่ว ย่อมพาตัวให้เดือดร้อน
28-8-2557	ปุญฺญํ สุขํ ชีวิตสงฺขยมฺหิ	ปุนยัง สุขัง ชีวิตะสังขะยัมหิ	เมื่อคราวสิ้นชีพ บุญช่วยให้เป็นสุขได้
27-8-2557	ปาณฆาตี หิ โสจติ	ปานะคาตี หิ โสจะติ	การเบียดเบียนกัน มีแต่ความเศร้าโศก
26-8-2557	เอกนฺตํ วา ปสํสิโต	เอกันตัง วา ปะสังสิโต	คนที่ถูกสรรเสริญ เพียงอย่างเดียว ไม่มี
25-8-2557	เอกนฺตํ นินฺทิโต โปโส	เอกันตัง นินทิโต โปโส	คนถูกนินทา เพียงอย่างเดียว ไม่มี
24-8-2557	ยาจกํ อททนปฺปิโย	ยาจะกัง อะทะทะนับปิโย	ผู้ถูกขอ เมื่อไม่ให้ ก็ไม่เป็นที่รักของผู้ขอ
23-8-2557	ยาจโก อปฺปิโย โหติ	ยาจะโก อับปิโย โหติ	ผู้ขอ ย่อมไม่เป็นที่รักของผู้ถูกขอ
22-8-2557	น ปาโณ ปาณินํ หญฺเญ	นะ ปาโน ปานินัง หันเย	เป็นคน ไม่ควรเบียดเบียนกัน
21-8-2557	นิชฺฌตฺติพลา ปณฺฑิตา	นิดชัดติพะลา ปันดิตา	คนดี ย่อมไม่คอยเพ่งโทษของคนอื่น
20-8-2557	ชานาติ สจฺจํ วา ยทิ วา มุสา	ชานาติ สัดจัง วา ยะทิ วา มุสา	คำพูดจริงหรือเท็จ ตนย่อมรู้เอง
19-8-2557	นาภาสมาเน ชานนฺติ พาเลหิ ปณฺฑิตํ	นาภาสะมาเน ชานันติ พาเลหิ ปันดิตัง	คนเราเมื่อยังไม่พูด ก็ไม่มีใครรู้ว่าโง่หรือฉลาด
18-8-2557	วาจํ มุญฺเจยฺย กลฺยาณึ	วาจัง มุนเจยยะ กัลยานิง	ควรกล่าวแต่วาจามีประโยชน์
17-8-2557	ทุฏฺฐสฺส ผรุสา วาจา	ทุดถัดสะ ผะรุสา วาจา	คนโกรธ มักมีวาจาหยาบ
16-8-2557	โมกฺโข กลฺยาณิยา สาธุ	โมกโข กัลยานิยา สาทุ	คำพูดดี ย่อมมีประโยชน์
15-8-2557	นาสฺมเส อลิกวาทิเน	นาสมะเส อะลิกะวาทิเน	ไม่ควรไว้วางใจ ในคนพูดพล่อย
14-8-2557	มิตภาณิมฺปิ นินฺทนฺติ	มิตะพานิมปิ นินทันติ	แม้พูดพอประมาณ ก็ถูกคนนินทา
13-8-2557	น กิเรว สาธุ อติเวลภาณี	นะ กิเรวะ สาทุ อะติเวละพานี	การพูดเกินขอบเขต ไม่เกิดผลดี
12-8-2557	สุขา มตฺเตยฺยตา โลเก	สุขา มัดเตยยะตา โลเก	เคารพรักและบำรุงมารดาบิดา นำมาซึ่งความสุข
11-8-2557	อาหุเนยฺย จ ปุตฺตานํ	อาหุเนยยะ จะ ปุดตานัง	บิดามารดา เป็นผู้ควรแก่การเคารพของบุตร
10-8-2557	โกธปญฺญาโณ ตํ ปราภวโต มุขํ	โกธปัญญาโน ตัง ปะราภะวะโต มุขัง	ความมักโกรธ เป็นทางแห่งความเสื่อม
9-8-2557	อลโส ตํ ปราภวโต มุขํ	อะละโส ปะราภะวะโต ตัง มุขัง	ความเกียจคร้าน เป็นทางแห่งความเสื่อม
8-8-2557	อนุฎฺฐาตา ตํ ปราภวโต มุขํ	อนุดถาตา ตัง ปะราภะวะโต มุขัง	การไม่เอาการงาน นั่นเป็นทางแห่งความเสื่อม
7-8-2557	สภาสีลี ตํ ปราภวโต มุขํ	สภาสีลี ตัง ปะราภะวะโต มุขัง	การชอบมั่วสุม นั่นเป็นทางแห่งความเสื่อม
6-8-2557	นิทฺทาสีลี ปราภวโต มุขํ	นิททาสีลี ปะราภะวะโต มุขัง	การชอบนอน นั่นคือทางแห่งความเสื่อม
5-8-2557	สมฺมาทิฏฺฐิสมาทานา สพฺพํ ทุกฺขํ	สัมมาทิดถิสะมาทานา สับพัง ทุกขัง	ผู้มีความเห็นถูกต้อง ย่อมพ้นทุกข์ทั้งปวง
4-8-2557	น ธมฺมวาที เกนจิ วิวทติ	นะ ธัมมะวาที เกนะจิ วิวะทะติ	ผู้พูดเป็นธรรม ย่อมไม่ขัดแย้งกับใคร ในโลก
3-8-2557	ปทุฏฺฐสฺส น ผาติ โหติ	ปะทุดถัดสะ นะ ผาติ โหติ	ผู้ที่มีจิตมุ่งร้าย ย่อมหาความเจริญไม่ได้
2-8-2557	อาปูรติ ปุญญสฺส โถกํปิ อาจินํ	อาปูระติ ปุนยัดสะ โถกังปิ อาจินัง	ทำความดีทีละน้อย ย่อมเต็มด้วยความดี
1-8-2557	สกมฺมุนา โหติ ผลูปปตฺติ	สะกัมมุนา โหติ ผะลูปะปัตติ	ความอุบัติแห่งผล เกิดขึ้นด้วยการกระทำของตน