วัน-เดือน-ปีคำเขียนคำอ่านคำแปล
31-1-2558 ทฬฺหเมนํ ปรกฺกเม ทัฬหะเมนัง ปะรักกะเม พึงบากบั่น ทำการงานให้มั่นคง
30-1-2558 อิจฺฉา นรํ ปริกสฺสติ อิจฉา นะรัง ปะริกัสสะติ เพราะความอยาก จึงทำให้คนวิ่งวุ่น
29-1-2558 ตณฺหาย ชายตี ภยํ ตัณหายะ ชายะตี ภะยัง ภัย ย่อมเกิดจากความอยาก
28-1-2558 ปุพฺเพ หนติ อตฺตานํ ปุพเพ หะนะติ อัตตานัง ผู้หลอกลวง ชื่อว่าทำร้ายตนเองก่อน
27-1-2558 โกธชาโต ปราภโว โกธะชาโต ปะราภะโว เมื่อโกรธ ย่อมเสื่อมจากความดี
26-1-2558 ทุกฺโขปิ ปณฺฑิโต น ชหาติ ทุกโขปิ ปัณฑิโต นะ ชะหาติ บัณฑิต แม้มีทุกข์ก็ไม่ละทิ้งธรรม
25-1-2558 ปาปานํ อกรณํ สุขํ ปาปานัง อะกะระณัง สุขัง การไม่ทำบาป นำมาชึ่งความสุข
24-1-2558 ปาปานิ ปริวชฺชเย ปาปานิ ปะริวัชชะเย ควรละบาปทั้งหลายเสีย
23-1-2558 ปาเปน ปาปํ สนฺทมานา ปาเปนะ ปาปัง สันทะมานา คนชั่ว ย่อมเพลิดเพลินในการทำบาป
22-1-2558 ปุญฺเญน ปุญฺญํ สนฺทมานา ปุญเญนะ ปุญญัง สันทะมานา ผู้มีบุญ ย่อมยินดีในการทำบุญ
21-1-2558 น โหติ สุขํ ทุกฺกฏการินา นะ โหติ สุขัง ทุกกะตะการินา คนทำชั่ว ย่อมไม่มีความสุข
20-1-2558 ปจฺฉา ตปฺปติ ทุกฺกฏํ ปัจฉา ตัปปะติ ทุกกะตัง กรรมชั่ว ย่อมตามเผาผลาญในภายหลัง
19-1-2558 กร ปุญญมโหรตฺตํ กะระ ปุนยะมะโหรัดตัง ควรทำแต่ความดี ให้เป็นนิจ
18-1-2558 พหูนํ ปณฺฑิโต ชีเว พะหูนัง ปันดิโต ชีเว บัณฑิต ย่อมอุทิศตนเพื่อหมู่ชน
17-1-2558 กลฺยาณมิตฺตตา โหติ กันละยานะมิดตะตา โห-ติ การมีกัลยาณมิตร เป็นสิ่งดี
16-1-2558 ปิโย จ ครุ ภาวนีโย ปิโย จะ คะรุ ภาวะนีโย ครู ควรเป็นที่รักและเคารพของศิษย์
15-1-2558 สมชีวิตา โหนฺติ สะมะชีวิตา โหนติ ควรเป็นอยู่ให้เหมาะสม
14-1-2558 อนตฺเถ น ยุตฺโต สิยา อะนัตเถ นะ ยุตโต สิยา ไม่พึงทำสิ่งที่ไม่มีประโยชน์
13-1-2558 สิปฺปสมํ ธนํ นตฺถิ สิปปะสะมัง ธะนัง นัตถิ ไม่มีทรัพย์ใดเทียบเท่าศิลปะ
12-1-2558 ปญฺญาย มคฺคํ อลโส วินฺทติ ปันยายะ มักคัง อะละโส วินทะติ ผู้ไม่เกียจคร้าน ย่อมประสบหนทางแห่งปัญญา
11-1-2558 นตฺถิ วิชฺชาสมํ มิตฺตํ นัดถิ วิดชาสะมัง มิดตัง ไม่มีมิตรใดเสมอด้วยวิชาความรู้
10-1-2558 ปุตฺตา วตฺถุ มนุสฺสานํ ปุตตา วัตถุ มนุสสานัง เด็ก คืออนาคตของมวลมนุษย์
9-1-2558 สุตธนญฺจ โหติ สุตะทะนันจะ โหติ ความคงแก่เรียน เป็นทรัพย์อันประเสริฐ
8-1-2558 ธมฺมญฺจเร สุจริตํ ธัมมันจะเร สุจะริตัง พึงประพฤติธรรมให้สุจริต
7-1-2558 ปญฺญา ธนํ โหติ ปันยา ทะนัง โห-ติ ปัญญา เป็นทรัพย์อันประเสริฐ
6-1-2558 อุฏฺฐานสมฺปทา โหติ อุดถานะสัมปะทา โห-ติ ควรมีความขยันหมั่นเพียร
5-1-2558 รกฺเขยฺย นํ สุรกฺขิตํ รักเขยยะ นัง สุรักขิตัง ควรรักษาตนเองให้ดี
4-1-2558 อตฺตานํ ทมยนฺติ ปณฺฑิตา อัตตานัง ทะมะยันติ ปัณดิตา บัณฑิต ย่อมฝึกตน
3-1-2558 สนาถา วิหรถ มา อนาถา สะนาถา วิหะระถะ มา อะนาถา จงอยู่อย่างมีหลักยึด อย่าเป็นคนไร้ที่พึ่ง
2-1-2558 อนุมชฺฌํ สมาจเร อนุมัดชัง สะมาจะเร พึงประพฤติตนให้พอเหมาะพอดี
1-1-2558 สจิตฺตปริโยทปนํ สะจิตตะปะริโยทะปะนัง ควรหมั่นชำระจิตใจของตนให้ผ่องใส